Even Pauze… een oefening in aandacht
Recept voor klein geluk… gewoon een kom thee,
met alle aandacht hier en nu wordt het dagelijkse een voedend ritueel….
Stel je voor: Je komt net binnen, boodschappen gedaan na een drukke ochtend op het werk, onderweg een broodje gegeten, je band raakte lek, het laatste stuk gelopen… Dan gaat de telefoon: of de vergadering vanmiddag een uurtje eerder kan.
Er ligt een briefje van de buurman of je vanavond de poes wil eten geven. Veel post, ook een aangetekend stuk af te halen op het postkantoor. De buitenwereld biedt een veelheid aan informatie en prikkels. De stroom neemt je mee, maar wil jij met die stroom mee?
Ho Even! tijd voor je binnenwereld. Want: ‘buiten’ is buiten je invloed en ‘binnen’ is hoe je er mee omgaat en binnen je invloed.
Doen: Je laat Nu alles los wat zich aandient. De tas met boodschappen wordt opzij gezet. De computer gaat uit, de post wordt weggelegd, telefoon en deurbel worden niet beantwoord.
Je staat stil –op de plek waar je nu bent- en voelt je voeten stevig op de grond, je sluit even je ogen. Je legt je hand op je buik en haalt 7 x diep adem. Je opent je ogen en kijkt –als voor het eerst- naar je ruimte… meer of minder opgeruimd, het licht zachtgrijs of zonnig. Zo is het, hier en nu.
Je ademhaling blijft diep en rustig, als gedachten je mee willen nemen is de adem een mooi anker: jij blijft nu “thuis”.
Je kiest een plekje om straks even te zitten, loopt er naar toe. Misschien heb je graag een kussen extra in je stoel en een kaarsje aan, je kiest, je doet.
Dan loop je naar de keuken. Je doet het kastje open waar je thee bewaart. Een heerlijke mengeling van geuren komt je tegemoet.
Je kiest je favoriete thee voor dit moment. Je zet water op. Uit de servieskast pak je je favoriete kom. Je warmt de kom voor met wat heet water uit de ketel en zet hem klaar op een dienblaadje, samen met wat honing, citroen, een blaadje munt of gember.
Je oog valt op een bloem of een steen of een fotootje dat je er graag bij hebt. Misschien heb je wat chocolade. Ook dat gaat op het dienblad. Het water heeft gekookt en je giet de thee op. De geur en warme damp zweven naar je gezicht, je voelt en ruikt de thee terwijl je naar je plekje loopt.
Je gaat zitten en zet het blad bij je. De thee trekt en jij laat jezelf zwaar worden op je stoel. Je zit en wordt heerlijk gesteund door kussens en zitting.
Zie, ruik en voel wat je voor jezelf hebt gedaan. Dan schenk je de thee in de voorverwarmde kom. Je pakt de kom op en omsluit ‘m met je handen. Voel de warmte.. de damp en geur sterker naar mate de kom dichter bij je mond komt.
Je neemt een slok en voelt de warme thee langzaam door je slokdarm in je lichaam naar beneden stromen. Alles valt op zijn plek en jij valt stil, aangekomen op de plek die er altijd voor je is: binnen. Wat een geluk.
Lieve Janssens en Jan Weeda.
Dit schrijven is onze bijdrage aan het boek ‘klein geluk’ van Inge Jager en Maria Grijpma.
Lees ook:
–Leegte, valkuil en Ruimte.
-de Zenleraar en de Professor.