Donkere dagen
Donkere dagen, sombere buien,
over stemmingen en mindfulness.
als je schaduw ziet en je keert je om, zie je licht.
Veel mensen hebben last van de donkere dagen in de winter.
Kijk je in aanleg al naar de donkere kant van het leven, dan trekken grijze winterdagen je mee in depressiviteit. Zo kunnen we reageren op omstandigheden buiten onszelf, zoiets ‘simpels’ als het weer en seizoenen.
Net zo goed kunnen inwendige zaken stemmingen oproepen. Denk aan ziek zijn: wat doet het met je stemming als je fysiek niet in orde bent? Denk ook aan zorgelijkheid, stress, of spijt van gedane zaken…
Misschien verwen je jezelf, als je meegetrokken wordt in een sombere stemming, met een extra glas of iets anders. Niets mis mee, als het je keuze is. Als het echter een gewoonte is brengt het je dieper in de put.
Beleef je je stemming of word je er door geleefd? Wat is een stemming en wie staat er eigenlijk aan het roer? Veel mensen kennen in hun omgeving voorbeelden van ‘er in blijven hangen’. Onbenoemde, weggestopte of verzwegen dingen spoken vaak dagelijks door je hoofd, als voedsel voor het malende denken. En zo blijf je vanuit een niet-bewustzijn hangen in somberheid bijvoorbeeld. In Mindfulness leer je stemmingen herkennen en benoemen. Dat helpt ze los te laten. Hoe kun je loslaten wat onbenoemd blijft?
Je leert ook buien minder serieus nemen. De oorzaak ligt vaak in iets negatiefs van gisteren, angst voor morgen of simpel de tijd van het jaar of het weer. Daarmee vergeet je snel dat je het Hier en Nu goed hebt. Niet vreemd dat je dat doet overigens, zo werkt het denken: altijd op zoek naar de bedreigingen. Goed om te weten dat het zo werkt en dan te oefenen dat los te laten. Ik hoor deelnemers weleens zeggen: ‘ja maar dat oefenen kost wel moeite’.
Dat is zo. En heb je je wel eens gerealiseerd hoeveel energie onbewust verloren gaat in die negativiteit. en het meegaan in malende gedachten?
Want als je schaduw ziet en je keert je om, zie je licht.
foto: Ellen Schotman.