Aankomen waar je al bent*
Aankomen waar je al bent*
Landen, aankomen in het leven dat je leidt, je volledig kunnen overgeven en verbinden…
Amor Fati*, je lot liefhebben, beminnen wat je is gegeven, het einde van alle weerstand…
Het was een wonderlijke ervaring. Er was een grote rust in mij geland. Ik voelde me aangekomen, op mijn plek. Iedere neiging om het leven, ‘de dingen’, anders te wensen dan ze zijn was verdwenen. Geen ‘als dit dan dat’, willen wat niet is, of niet willen wat is. Er was een verbondenheid met ieder en alles om me heen…
Ik voelde me geworteld in het moment, verbonden met waar ik vandaan kom en wat me hier heeft gebracht. Tegelijkertijd ontstond een verlangen ongehinderd door onrust, ontevredenheid of begeerte, en stroomde ik over van energie om voort te gaan met waar ik mee bezig ben. De vrede met waar ik was, voelde als de basis van waaruit ik kon vertrekken.
Het was ervaren van de kracht van aanwezig zijn in het moment, in het Nu. Niet in een illusie van een onveranderlijk Nu, maar in een Nu dat ervaren wordt als je je openstelt voor dat wat dit ogenblik je brengt, wetend dat alles altijd in beweging is, altijd anders, altijd Nieuw. Een Nu waarin je ziet hoe ‘hoog het water staat’, waarin je oog hebt voor het Tij, het altijd Nieuwe Tij.**
Het is niet een exclusief Nu, een moment om gisteren en morgen te vergeten. 
Het is een Nu verbonden met ‘toen en dan’, verbonden met je oorsprong, geworteld in je verleden, sprankelend in je bladeren en je bloei, bewust van wat je zaait. Een inclusief Nu, verbonden met alles dat dit mogelijk maakte en met oog voor wat dit bracht, brengt en voortbrengt. Het is het heden verbonden met inzicht in je eigen levensloop. Tegelijkertijd ook inzicht in de levensloop van ‘ons mensen’, als verwoord in de 5 wenken in het boeddhisme: de onvermijdelijkheid van ouder-worden(1), van ziek-zijn(2), van sterfelijkheid(3), van loslaten van ieder die- en alles dat je lief is(4) en het inzicht dat alleen onze daden ons toebehoren(5).
Een Nu waarin je vrede sluit met je LOT door:
Loslaten van de gedachte/eis dat het Nu anders moet zijn dan ’t is.
Ontvangen van wat je wordt gegeven,
Toevlucht nemen tot wat het leven je brengt, zonder vluchten maar het toevluchtsoord kennen als veilige plek om te zijn.
Opdat je
Leeft,
Onbevangen, met wat je
Toevalt.
En je leven
Leidt, zonder lijden aan het leven,
Onbezorgd oefenend naar de
Toekomst.
Alleen zo geraak je uit de WW***, de Weerstand en de Worsteling, onderweg in het leven, wetend dat het een pad is, een doorgaande oefening. Alleen zo maak je je vrij om te doen, te handelen vanuit het zijn, vanuit wijsheid. Al het andere, het handelen uit gehechtheid en begeerte, is gedoe.
Amor Fati, houden van het onvermijdelijke, en er je weg mee vinden, bevrijdt ons van weerstand en worsteling. Frustratie en woede omdat we in de file staan, omdat we ziek zijn, omdat we afscheid moeten nemen van een dierbare…We willen wel dat het eerder licht is, maar hebben geen invloed op het opkomen van de zon – we kunnen het niet eerder of later laten gebeuren. Dus waarom zouden we ons daar druk en boos om maken? Het is buiten onze invloed en in alle heftigheid ervaren we dat ook bijvoorbeeld in een ziekteproces. Door je te richten dat wat je kunt sturen en beïnvloeden voorkom je frustratie en teleurstelling. Je stelt gericht doelen en handelt effectief. Je bent geen slachtoffer van het lot, maar verantwoordelijk voor hoe je er mee omgaat, het ligt enkel en alleen aan jou. Zowel in ervaringen buiten onze invloed als bij ervaringen daarbinnen, hebben we de keuze over onze reacties en gedachtes.
Je volledig verzoenen met de werkelijkheid zoals die zich voordoet geeft rust en ruimte. En in die volledige acceptatie, de rust en de ruimte groeit de aanwezigheid in het moment en het inzicht om te komen tot de keuze te handelen of te laten.
Hier ligt het fundament van vrijheid, of in woorden van Victor Frankl: Tussen stimulus en respons ligt de menselijke vrijheid. Verantwoording nemen en ons verzoenen met het leven dat we leiden, met de plek waar we nu zijn, met aankomen op de plek waar we al zijn, brengt ons in die vrijheid.
Zo geraken we van een Lot dat leidt tot last en plicht naar een Lot als bestemming en roeping. Plicht, een loden last, wordt licht, wordt roeping. Een toegeven aan een natuurlijke stroom van energie om zonder aarzeling te doen wat je weet dat juist is. Bevrijd van Groot of Klein bezoek je die vriend, breng je dat boeket, schrijf je die brief, of dat boek, doe je die scholing, bouw je dat kasteel… of wat het ook maar is dat voelt als je eigen roeping.
Wat het ook maar is waarmee je je kunt verbinden met de roeping van ‘ons mensen’: te helpen waar je kunt, te leven met het inzicht dat ieder opzoek is naar geluk, vrede en vriendschap te brengen waar mogelijk.
Hier valt de laatste van de vijf wenken over het onvermijdelijk verloop van het leven in het boeddhisme nog eens op haar plaats: “Uitsluitend mijn acties behoren mij toe.” Mijn daden zijn mijn verbinding met de aarde en de grond waarop ik sta. In alles wat ik doe zit richting, en de reis begint altijd op de plek waar je nu bent. Volledig aanwezig en aangekomen op de plek waar ik al ben, breng ik mijn talenten, groot nog klein, naar de dingen van alle dag, dat is mijn bijdrage aan een vrediger wereld. Dat is de oefening: volledig verzoend met dit moment, wetend dat in alles wat ik doe gevolg en oorzaak verborgen liggen.
reacties, contact Jan Weeda 19 februari 2022
OEFENINGEN + VRAGEN:
1. Stilvallen: neem de tijd om ‘stil te vallen’ na het lezen van voorgaande tekst.
Zit comfortabel, sluit je ogen en contempleer op de ademhaling.
2. Onderzoek, diep kijken:
2.a. Als je volledig rust in de beweging van de ademhaling stel je je open voor de vraag:
-wat is niet gekozen wel gebeurd, wat is me overkomen?
Neem rustig de tijd om deze vraag te beantwoorden.
Open je ogen bewust van dat wat zich aanmeldde in het stil zitten.
2.b. Beschrijf nu zo duidelijk en gedetailleerd mogelijk het antwoord op die vraag:
-wat is niet gekozen wel gebeurd, wat is me overkomen?
2.c.Schrijf vervolgens uit wat dit heeft gebracht en hoe je hebt gestuurd en gehandeld.
2.d. Lees tenslotte terug wat je hebt geschreven en kijk of je komt tot een conclusie of een voornemen. Beschrijf ook dat.
Lees dat wat je schreef gedurende een week dagelijks terug.
3. Affirmatie: gebruik de volgende tekst (of een andere quote uit de tekst) als affirmatie en zet deze op een kaartje geschreven ergens in het zicht voor zo lang de tekst je raakt:
Loslaten van de gedachte/ de eis dat het Nu anders moet zijn dan het is.
Ontvangen van wat je wordt gegeven,
Toevlucht nemen tot wat het leven je brengt, zonder vluchten maar het toevluchtsoord kennen als veilige plek om te zijn.
Zo maak ik ruimte voor mijn lot als mijn bestemming.
4.Beoefen Gelijkmoedigheid: onbevangen/ zonder oordeel/ ontvankelijk, een van de 4 onbegrensdheden. Maak een afspraak voor de beoefening van deze geleide meditatie.janweeda@hetnet.nl
Leestip: ‘Verzoening’, Thich Nhat Hanh.
-*Amor Fati, houdt van je lot, een begrip vanuit de Griekse Cultuur, voor het eerst teruggevonden bij Epictetus, grondbeginsel in het Stoïcisme, omarmd door Nietzsche, in andere termen terug te vinden in veel zingevings-tradities.
-** Hiermee is de achtergrond gegeven van de naam van NieuwTij, de school voor zelfontwikkeling en wijsheid die wij in 2009 hebben opgericht.
-*** Voor de Vlaamse lezers: WW is de Nederlandse Wet Werkloosheidsvoorziening, die zorgdraagt voor mensen die zonder werk zijn geraakt.
Als de samenvatting van deze lezing inspireert en elders bij kan dragen: fijn als je het deelt. Het helpt ons in ons werk als je dan de bron -onze site en blogs- vermeldt.
Foto 1: Lieve aangekomen op de plek waar ze al is, bereid haar bagage in te zetten voor de vrede 🙂
Foto 2: vervulling door wat het moment biedt: opgaande zon en wolken, het een en het ander, bij onze Hof van Heden.