De legende van Christoffel
Heel lang geleden werd in een ver land een kind geboren, dat Reprobus (drager) heette. Toen hij opgegroeide werd hij zo groot als een reus. Altijd was hij op zoek naar iemand die nog groter en sterker was dan hij om die te kunnen dienen. Zo begon een zoektocht naar de machtigste koning op aarde. Dat bracht hem bij een koning, van wie gezegd werd dat niemand op de wereld groter was dan hij. Toen deze koning zag hoe groot en sterk Reprobus was, nam hij hem in dienst als lijfwacht.
Op een dag kwam er een troubadour naar het hof, die zong en speelde op de luit. Telkens als de troubadour zong over de duivel maakte de koning snel een kruisteken. Want hij was bang dat de duivel hem kwaad zou doen. Toen Reprobus zag dat de koning bang was voor de duivel, dacht hij: ‘Dan is die duivel dus groter en machtiger dan de koning. Ik ga hem zoeken, want hem wil ik dienen.’
Zo gebeurde het. Hij vond de duivel, in een onherbergzame streek. Samen met de duivel trok hij rond. Maar op een keer kwamen ze langs een kruisbeeld langs de weg. De duivel had het kruisbeeld nog niet gezien, of onmiddellijk ging hij er angstig vandoor, en maakte een flinke omweg om het kruisbeeld heen. Toen begreep Reprobus dat iemand nog machtiger was dan de duivel: degene die aan het kruisbeeld hing. En hij besloot om hem te gaan zoeken en te dienen.
Een kluizenaar vertelde hem, wie aan het kruis hing en dat deze mens stond voor Licht en Liefde – en bekend was als Christus en onder nog vele namen. Reprobus vroeg: hoe kan ik Hem dienen? De kluizenaar zei: ‘Je moet zoveel mogelijk bidden’. Reprobus antwoordde: ‘Bidden? Ik weet niet wat dat is!’
Toen zei de kluizenaar: ‘Ken je die rivier waarin veel mensen bij het oversteken verdrinken? Jij bent groot en sterk. Ga daar wonen en draag de mensen over. Dat zal alle Licht-brengers, dat zal Christus op hoge prijs stellen’. Zo gebeurde het. Reprobus bouwde een hutje langs de oever, hij maakte van een jong boompje een staf en gedurende lange jaren droeg hij mensen door de woeste stroom naar de overkant.
Eens lag hij in zijn hut te rusten, toen hij een kinderstem hoorde roepen: ‘Reprobus, kom naar buiten en zet me over.’ Hij liep naar buiten, maar zag niemand. Dat gebeurde nog een keer. De derde keer trof hij een kind aan op de oever, dat vroeg of hij hem over wilde zetten. Reprobus liep met het kind op zijn schouder het water in. Op datzelfde moment begon het water te stijgen, steeds hoger, en werd het kind zwaar als lood. Hij werd bang dat ze zouden verdrinken.
Toen hij met de grootste moeite aan de overkant kwam, zei hij: ‘Kind, wat was je zwaar! Het leek wel of ik de hele wereld op mijn schouders had!’ Het kind zei: ’Je droeg ook de hele wereld op je schouders. Ik ben groot nog klein en bekend onder vele namen breng ik licht en inzicht voor wie het wil zien en horen. Men noemt mij Licht, Christus, Boeddha, Koning en nog meer. Jij hebt mij al die tijd gediend. En ik geef je een nieuwe naam: Christophorus, Christus-drager, Licht-drager. Plant je staf in de grond naast je hut en hij zal bloeien en vrucht dragen.’ En zo gebeurde het. De volgende dag al droeg de stam bladeren en vrucht, zo wist hij bevestigd dat hij dienaar was van het grootste. En zo werd Christoffel tot vandaag de dag de beschermer van de reiziger.
Connotaties:
Christoffel zocht iets groter dan hij zelf: hij zocht een doel buiten zichzelf:
-Niet om dat te worden of te evenaren, overstijgen, maar om dat te dienen.
-Hij zocht niet de grootste te zijn, de beste, de eerste -zoals in onze cultuur wordt gestimuleerd.
Hij zocht een plek in de rij van ‘orde der dingen’, een plek om te dienen. Zo bevrijdt hij zich van de eenzaamheid van ‘de grootste’ te zijn en vindt als vanzelf verbinding.
-Er was een rivier, blijkbaar met een begerenswaardige overzijde. Hij bleef echter bij zijn taak om mensen over te zetten.
-Hij zette de boeddha/ christus/ het licht naar de overkant en kwam terug om zijn taak voort te zetten.
Hij werd bevestigd op zijn plek doordat de stok op die plek kon wortelen.
*Bron: velen, waar onder ‘www.geloven thuis.nl’
Vrij her-woord in het licht van universele zingeving, Jan Weeda.
Als dit verhaal inspireert en elders bij kan dragen: fijn als je het deelt. Het helpt ons in ons werk als je dan de bron -onze site en blogs- vermeldt.