Het eind is een begin*
Voorbij de weerstand…
‘Nee’ zei je ‘niets voor mij… dat stilstaan en terugkijken: ik wil vergeten.’ Zo beantwoordde je mijn uitnodiging voor de bijeenkomst ‘Ieder eind is een begin’, over afronden om ruimte te geven aan het nieuwe. ‘Okay’ zei ik, ‘en vertel: hoe is het?’ Ik luister stil naar gebeurtenissen het afgelopen jaar die je in de weg zitten, onbeantwoorde vragen die je bezighouden… en gaandeweg de ruimte die je geeft aan wat je bezwaart, deel je ook als vanzelf voedende herinneringen en dromen.
Dan valt het stil, ik schenk een glas thee met een ‘dank voor het delen.’ We kijken over het vuur tussen de wilgen door richting het kanaal waar traag een schip passeert… ‘waar komt dat schip vandaan?’ zeg jij… ‘Ja’ zeg ik, en: ‘waar gaat het schip naar toe?’. We lachen allebei, en laten de vragen rusten…
Na een tijdje sta je op, ademt eens diep uit en zegt blij te zijn met de ruim die het gaf je hart te luchten. Met een ‘nou, tot zaterdag dan!’ neem je afscheid.
Ieder eind is een begin…
Het is winter, kale bomen tekenen zwart tegen een muisgrijze hemel. Ongehoord de stilte van de donkere dagen… Het is een uitnodiging stil te vallen, en terug te kijken, af te ronden -want wat je niet rond maakt blijft steken…
Vergeten wat lastig was, pijn doet, is een natuurlijk verlangen, maar zo werkt het denken nu eenmaal niet. Herinneringen uitwissen of het verleden veranderen is niet mogelijk.
Je kunt wel kiezen hoe je er mee omgaat, je patronen doorbreken. Zo maak je ruimte voor het nieuwe en verlies je geen energie meer aan weerstand, aan de hoop op een beter verleden, aan wegkijken.
Afronden om voort te gaan, vrij en in vrede…
Hoe dan? Het begint zeker met stilvallen, ruimte maken en even uit de ratrace stappen. leen in rust kun je terugkijken en reflecteren. Kun je onder ogen zien wat is geweest, zien wat je dankbaar maakt, zien wat pijn deed, kijken naar licht en schaduw. Zo ontdek je ook wat nog aandacht vraagt. Er is misschien iets blijven liggen dat je actie vraagt, iets dat soms al langer knaagt. Kan zijn dat je onbeantwoorde vragen tegenkomt en wellicht is er nu een antwoord mogelijk.
Soms ook is het vrede sluiten met een blijvende vraag, niet alles kent nu een antwoord, niet alles kan worden begrepen. In een cultuur van ‘controle en willen weten’ vraagt het moed om het verlangen naar begrijpen, naar een antwoord, op te geven.
Herinner je dan de 3 eigenschappen van bestaan: onbestendigheid -alles is voorbijgaand (1), oncontroleerbaarheid – er is veel buiten onze eigen invloed (2) en ons verlangen vast te houden en te controleren leidt uiteindelijk naar een gevoel van onvoldaanheid (3).* Zo ontstaat ruimte voor verwondering…
Uiteindelijk is loslaten zien dat je niets vast hebt, dat er niets blijvend is.
En met een glimlach kijkend naar het menselijk patroon van wegkijken en verlangen naar controleerbaarheid en onvergankelijkheid is de beloning groot. Die beloning is innerlijke vrede en ruimte voor het onbekende… Afronden is niet dat alles is opgelost, het betekent dat je vrede sluit, strijd op geeft om vooruit te kunnen.
‘Verlangen zegt: zodra alles op zijn plaats valt zal ik vrede vinden, inzicht zegt: vind vrede en alles zal op zijn plaats vallen.’* zegt Tenzin Gyatsu, de 14e Dalai Lama, daarover.
In vrede afsluiten, meenemen wat voedt… Wetend dat ieder eind een nieuw begin inluidt, maken we ruimte voor het ongekende nieuwe… Diep luisterend, naar jezelf en naar elkaar ontstaat de ruimte voor afscheid, kijkend naar de schaduw ontdek je vanzelf ook het licht.
Het vuur neemt mee wat we willen achterlaten, vlammen verlichten wat je meeneemt.
En in dat licht zetten we ook de intentie voor het nieuwe begin, na de wintertijd, of na een grote gebeurtenis die een fase, een levensfase afsluit…
Oefen:
Oefening 1. Reflectie
1. Laat het afgelopen jaar, de afgelopen periode, door je gedachten gaan…
Wat borrelt op? Wat laat je achter? Schrijf uit op kaartje 1.
2. Wat vraagt nog aandacht? En welke actie zou je kunnen ondernemen hierin?
(Niet alles hoeft rond gemaakt, het gaat om gezien te zijn en bewust achter te laten of mee te nemen, om het de tijd te geven) Schrijf dit op kaartje 2.
3. Wat neem je mee in het nieuwe jaar, de nieuwe levensfase, het volgend seizoen… Vertrouw dat toe aan een kaartje dat je de komende weken op een mooie in het oog lopende plek zet.
Oefening 2. Meditatie
We mediteren op ondersteuning door de energie van de 4 elementen:
“Ik herken in mij de eigenschappen van
-Vuur, de warmte, schoonheid en kracht van vuur, van bloei.
-Water, de stilte, de spiegeling en de beweeglijkheid van water.
-Aarde, grond onder de voeten, de voeding en de stabiliteit van de berg, de aarde.
-Lucht, de ruimte, vrijheid en zuurstof van Lucht.”
Vragen: welk automatismen, welke patronen, herken ik als ik me onafgemaakte kwesties herinner?
Bemoediging: Als ik vanuit een patroon reageer, zie ik dat ik vanuit een patroon reageer en glimlach. Dan opent zich diep in mij de ruimte van vrijheid, daar is de moed te leven met wat buiten mijn invloed is. In die ruimte leef ik in vrede met vragen, me verwonderend over wat het leven brengt.
One-liners
-Wat je niet rond maakt blijft steken.
-Wat je kunt achterlaten is mooi meegenomen
-Afronden is vredesluiten met het verleden
-Loslaten is zien dat je niets vast hebt
-Geen schaduw zonder licht
Als de samenvatting van deze lezing inspireert en elders bij kan dragen: fijn als je het deelt. Het helpt ons in ons werk als je dan de bron -onze site en blogs- vermeldt. contact: janweeda@hetnet.nl
Ga terug naar Blogs.
-*3 eigenschappen van bestaan zoals die in verschillende bewoordingen in het boeddhisme zijn terug te vinden.
Foto 1. Hof van Heden, JW. Winterwilgen HvH
Foto 2. Hof van Heden, JW. Winterhagen en bomen HvH
Foto 3. Landgoed Baest, verwondering JW.
Foto 4. Hans.VUUR.PXBfire-8837_1280